René Maat (37) werkt sinds vijf jaar bij Van der Linden en rijdt voor Twinpack, een bedrijf gespecialiseerd in verpakkingsmaterialen. Klanten zijn voornamelijk tuinders en kwekers. Deze ochtend maakt hij een rondje Westland. “Als ik achter het stuur zit, ben ik gelukkig. Vooral als ik een mooie rit heb en als het goed weer is.”
7.00 uur
Aardedonkere start
De lantaarnpaal op de Monsterseweg ter hoogte van tuindersbedrijf L.G. Vreugdenhil in ‘s-Gravenzande is kapot. Het is aardedonker. Gelukkig weet chauffeur René Maat precies waar hij moet zijn. “Vanochtend rijd ik in het Westland. Ik ken dit gebied op mijn duimpje. Die kapotte lantaarn is lastig voor chauffeurs die hier voor het eerst komen, want je rijdt in het donker zo aan het bedrijf voorbij.” De potplanten- en bollenkweker is zijn eerste adres van deze ochtend.
Moeiteloos dokt René zijn trekker-oplegger aan. Lossen doet hij zelf. Met zijn elektrische pompwagen zet hij de pallet in de hal. Er staan al stellingen met potplanten en bollen klaar voor verzending. Achter de los-en laadruimte ligt de kwekerij. René kijkt rond of hij iemand kan vinden om zijn laadbrief te tekenen. “Normaal gesproken ben ik hier wat later en is er altijd wel iemand die de vrachtbrief tekent. Nu leg ik hem maar in het houten bakje, dan vinden ze hem wel.”
7.15 uur
Lossen zonder dock
Over kleine dijkjes met aan weerskanten water rijdt René naar het volgende adres. In de schemer is het opletten geblazen. Zonder hulp van navigatie rijdt René naar Regal Rexnord, een bedrijf dat onder andere transportbanden maakt voor de automotive en voedingsindustrie. “We leveren het meest aan tuinders en veilingen. Dit bedrijf is een vreemde eend in de bijt. Bij Regal Rexnord is er geen dock. Ik moet achteruit een heuveltje op rijden om te lossen. Even Marcel bellen, dan kan hij de deur openmaken.”
Marcel staat al klaar met zijn heftruck om de twee pallets met verpakkingsmateriaal uit de vrachtwagen te lossen. Binnen no time is de klus geklaard. René zet de dwarsstang weer vast, zodat zijn lading niet kan gaan schuiven. Ondertussen maken de twee mannen grappen: “Hier krijg ik nooit een bakkie koffie!” Lachend tekent Marcel de vrachtbrief.
Gistermiddag heeft René zijn wagen geladen. Van Twinpack krijgt hij een ritlijst met daarop vaak de lostijden. “Ik plan zelf mijn route aan de hand van die lijst. Als ervaren chauffeur weet ik wat de beste volgorde is.” Vanochtend heeft hij tien adressen in het Westland. Wat er op de planning van vanmiddag staat, weet hij nog niet. “In Noordwijkerhout los ik en daarna hoor ik wel waar ik heen moet. Waarschijnlijk een rondje Noord-Holland.”
7.50 uur
In één keer aandokken
Bij het derde adres moet René zeven pallets lossen. Het smalle zijstraatje waar de sierteelttuinder gevestigd is, is in het donker moeilijk te zien. “Als je het niet weet, rijd je er zo aan voorbij. Toch rijd ik nooit op navigatie. Bij een nieuw losadres kijk ik van tevoren op Google maps. Ik heb de navigatie alleen aanstaan voor de files.” Geroutineerd dokt René aan. “Met in één keer aandokken en niet te hoeven steken, kan ik tijd winnen.”
Binnen komt een grote herdershond hem begroeten. “Ik kom meestal bij dezelfde klanten en ken de mensen die de goederen in ontvangst nemen. Dat is gezellig en maakt het werk leuk. Ik weet ook waar ze de lekkerste koffie hebben en schone wc’s. Bij dit bedrijf is dat goed geregeld.”
In een mum van tijd heeft René zijn vracht voor deze klant gelost. Hij controleert of het de juiste pallets zijn. Daarna tekent een medewerker de vrachtbrief. En dan is het tijd voor een bakkie.
René rijdt sinds vijf jaar voor Twinpack. Van der Linden heeft negen wagens die rijden voor het verpakkingsbedrijf. René heeft ook werkkleding van Twinpack aan. “Voor ik bij Van der Linden ging werken, reed ik planten en bloemen voor binnen- en buitenland. Nu kom ik bij dezelfde klanten, maar lever ik verpakkingsmateriaal. Ik rijd hier al jaren rond.”
Eén of twee keer in de week rijdt René in het Westland. De andere dagen rijdt hij door heel Nederland. “Vandaag heb ik echt distributiewerk waarbij ik op veel adressen kom om te lossen. Ik maak liever een rondrit door Nederland. Dan maak ik meer kilometers met minder losadressen. Gisteren was ik in de buurt van Nijmegen en had ik maar vijf adressen.”
8.10 uur
Het vierde losadres
De volgende tuinder bevindt zich aan een smal weggetje in Hoek van Holland. Om er te komen rijdt René parallel aan de Maasdijk. Op het terrein is weinig ruimte om te manoeuvreren. René heeft geluk: het terrein is vrijwel leeg. “Soms moet je achteruit dit weggetje weer afrijden, maar vandaag zit het mee. Ik heb genoeg ruimte om te steken. En het verkeer wacht maar even. Ik zit nu bijna twintig jaar in het vak en maak me niet meer zo druk. Een opgestoken middelvinger van een automobilist doet me niets.” De eigenaar van de tuinderij staat al te wachten. René laadt een pallet uit vol kartonnen verpakkingen en een paar europallets.
8.30 uur
Even kletsen onderweg
René wordt gebeld als hij op weg is naar het volgende adres. Het is een collega die een praatje wil maken. “Ik heb met een aantal collega’s een goede klik. We bellen elkaar onderweg. Even lekker ouwehoeren.” Bij Van der Linden heeft René het goed naar z’n zin. “Ik heb twee keer de vraag gehad of ik op de planning wilde komen werken. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om dat nu niet te doen. Misschien als ik ouder ben. Ik ben liever onderweg dan dat ik op kantoor zit. Dit werk is ook een beetje hobbywerk. Je moet overuren maken om een goed salaris te hebben. Het moet echt in je bloed zitten.”
8.45 uur
Uitladen bij een binnendock
Razendsnel dokt René aan bij het vijfde adres. Een paar minuten later is hij alweer onderweg naar de volgende tuinder. Bij het zesde adres zijn er twee binnendocks. René heeft de code om de deur te openen. “Binnen uitladen is vooral fijn als het regent.” In de los- en laadruimte staan potplanten klaar om opgehaald te worden. Tien pallets lost hij hier. In de ruimte en de tuinderij is niemand te bekennen. De vrachtbrief laat hij achter in een bak. “Iedereen is bezig in de tuinderij. Dan heeft het geen zin om het hele bedrijf af te lopen. Dit is een bekende en vertrouwde klant. Bij nieuwe klanten wil ik zekerheid: dan laat ik wel altijd de vrachtbrief tekenen.”
René komt uit een chauffeursfamilie. Als jongen gaat hij elke schoolvakantie zes weken met zijn vader mee. Zijn opa, vader, ooms en neven zijn allemaal vrachtwagenchauffeur. “Mijn leer-werkbedrijf zat in Rijsenhout. Toen ik 18 jaar en drie maanden was, ben ik voor hen planten en bloemen gaan rijden. Mooi werk, maar ik was elke avond laat thuis. Na de geboorte van mijn eerste zoon wilde ik meer thuis zijn.”
Bij Van der Linden begint zijn werkdag tussen 05.00 en 06.00 uur en elke avond is hij tussen 17.00 en 18.00 uur klaar. “Ik ben op de fiets in vijf minuten op mijn werk. Heerlijk! Elke avond eet ik met mijn familie. Ik kan Bram (4) en Stein (6) op bed leggen. Dat is voor een chauffeur een luxe. Ik ben liever thuis met mijn gezin dan dat ik ergens moet overnachten. Deze baan is top.”
Zijn twee zoontjes gaan af en toe een dag mee met René. Wel om beurten, anders is het met die twee niet te doen in de cabine, vertelt hij. Of ze later ook chauffeur worden? René lacht: “Ze spelen wel met vrachtwagens, maar houden ook veel van voetbal. Dus daar gok ik op, want dan is mijn pensioen gegarandeerd.”
9.15 uur
Bijna leeg
Bij het zevende adres moet René tien minuten wachten voor hij kan lossen. Er staan twee vrachtwagens voor de docks. “Eén wagen is van de tuinder zelf. Die is aan het laden. De andere wagen brengt stellingen. Ik ben bijna leeg. Bij de volgende adressen moet ik even goed opletten. Deze kweker heeft zes bedrijven en ik moet natuurlijk wel bij de juiste bedrijven lossen.” Het lossen gaat in een rap tempo. Daarna volgen korte ritten naar twee tuinders. Ook hier is het minutenwerk: aandokken, lossen en weer verder.
De cabine van René is brandschoon. “Mijn cabine moet spic en span zijn, want ik breng hier meer uren door dan thuis. Voor mij is mijn wagen meer dan een werkauto. Volgens mij ben je meer betrokken bij je werk als je jouw werkplek schoonhoudt.”
10.00 uur
Laatste adres van de ochtend
Op het laatste adres op zijn lijst rijdt René zijn wagen vloeiend naar de deur van het binnendock. De pallets zet hij neer naast een stelling vol begonia’s. Daarna rijdt hij naar het grote bedrijventerrein van De Jong Verpakkingen. Helaas staat zijn lading voor Twinpack nog niet klaar. “Nu haalt een collega later op de dag deze lading op. Ik ga terug naar Noordwijkerhout en dan laad ik voor mijn rit voor de middag. Waarschijnlijk ga ik een rondje Noord-Holland maken. En daarna laden voor morgen. Waar ik dan heen ga, is nog een verrassing.”
Van der Linden Transport uit Hillegom rijdt onder meer charter voor Vegro, C&A en Twinpack. Het bedrijf heeft 40 trekkende eenheden, 50 werknemers en bestaat ruim 125 jaar. Het werkgebied is Nederland, België en Duitsland.
[einde]
